Ditmaal geen Elvira/Stip, maar Anouk/Snoek en haar leven.

Ik was heel erg enthousiast om dit boek te lezen, maar ik moet zeggen dat ik zwaar teleurgesteld was. Het was gewoon niet zo leuk, en wederom weer magische dingen die enorm jammer waren.

Laten we eerst maar beginnen bij het begin. We komen in het boek net nadat de meiden dus de medailles hebben gewonnen (4x magisch goud), en we zien hoe Anouk aan haar vriendinnen probeert te vertellen over het schoonspringen, en dat ze hen gewoon zal zien want immers er is genoeg tijd en genoeg trainingen. We zien Anouks eerste trainingen, en die waren echt wel leuk. Ik had veel plezier in het zien en lezen van de trainingen en hoe Anouk het allemaal opzoog als een spons. Ik vond het heel knap van haar dat ze het maar durfde. Ik weet zeker dat ik al langer weg was gegaan (ik heb hoogtevrees).

Tot zover was het goed, maar ja, al snel worden Anouks vriendinnen erg sneu. Ze doet haar best, maar de meiden behandelen haar alsof ze een misdaad heeft gepleegd. Ze doen stom, gemeen, en ik mocht ze gewoon niet. Anouk doet echt haar best en ze was ook steeds gewoon gezellig met de meiden, ze appte ze, dus ik snapte niet de vijandigheid. Zo, Anouk kiest eens wat anders voor haarzelf en ik gok dat het van het groepje niet mag? Kom op zeg. Vriendschap is leuk, maar mensen mogen toch zelf kiezen voor wat ze willen.

En dan komt het stuk dat de schoonspringtraining opeens ook op een dag komt van haar zwemtraining. Anouk moet kiezen. Maar dat kan madam niet, en dan wordt ze ook nog eens boos omdat de trainer het waagt om iemand anders in het Guppenteam te zetten. Tja, wijfie, wat had je dan verwacht? Dat hij gewoon je liet doorgaan? Je mist een training. Het is een topteam. Het is belangrijk dat je alle trainingen volgt. Je moet dus kiezen.
En tja, vanaf dat punt wordt het nog minder, en dan komt er dit stuk. Opeens durft Anoukje niet meer te springen en wil ze niet eens meer springen, dus houdt ze maar op met schoonspringen. Sorry, ik gok dat het niet durven was, maar dat dit gewoon een manier was om het verhaal verder te helpen, want Anouk zelf kan niet kiezen, dus laten we haar maar gewoon bang maken voor springen. Het was gewoon net iets té toevallig, en ik vond het ook jammer dat de trainer niet eens haar hielp, maar gewoon zei dat misschien wedstrijdszwemmen meer was voor Anouk. Hallo, ben jij niet een trainer? Kun je haar niet helpen? Plus het gebeurde maar 2 keer. Natuurlijk is het de eerste keren eng. Kom op zeg. Geef je het zo makkelijk op? *zucht*

En ook die zussen. Enerzijds was ik het eens met ze (want kom op, jij zou het ook niet leuk vinden als ze aan jouw spulletjes komen en het dan ook nog eens kwijtraken), maar anderzijds vond ik ze veel te ver gaan en had ik graag de ouders wat meer zien doen hier tegen. Want geloof me, die moeten dit toch ook zien?

Ook jammer dat die meiden dus nog steeds zo doen tegen Harry.

Nog een dingetje dat jammer was is dat ze altijd grapjes/de spot dreven met andere zwemgroepen en de namen die zij hadden.

1.5 sterren voor de illustraties en voor het schoonspringen (wel tot dat ene stuk).